Malezję można podzielić na część Wschodnią i na Zachodnią. Górzysty teren, z łagodnymi stokami i płaskimi nadmorskimi nizinami to cechy charakterystyczne Malezji Zachodniej. Na wschodzie również dominuje górzysty i wyżynny obszar.
Wyjątek stanowią wybrzeża, jakie porastają niziny nadbrzeżne tworzące wąskie pasma. Gdzieniegdzie w tym paśmie występują tereny bagienne. Najwyższe pasmo górskie Bornego z Górami Croekera, znajduje się w regionie Sabahu.
Głównymi rzekami na terenie Malezji jest najdłuższa Rajang, a także Kinabatangan, Baram, Pahang i Perak.
Na obszarze Malezji rosną głównie wiecznie zielone lasy równikowe, najbardziej zasobne na całej planecie. Na terenie kraju znajduje się ponad pięćdziesiąt rezerwatów przyrody i wiele parków narodowych. Najważniejszym parkiem jest Taman Nagra, największy i liczący sto trzydzieści milionów lat, jest najstarszym lasem deszczowym na Ziemi.
Niegdyś żyły tutaj dinozaury, obecnie występuje tutaj sześćset gatunków ptaków, mnóstwo owadów, zwierząt i czternaście i pół tysiąca gatunków roślin. Wiele z nich nie rośnie nigdzie indziej, zwłaszcza gatunków endemicznych. Dżungla nigdy nie została wykarczowana i ponownie zasadzona, dlatego określanie jej lasem dziewiczym jest w pełni uzasadnione.
Jeśli chodzi o zwierzęta, w Zachodniej Malezji żyją licznie tapiry i tygrysy, natomiast nosorożec jawajski i sumatrzański są gatunkami dość rzadkimi. Zaś we wschodniej części można spotkać orangutany, gibbony, a także niedźwiedzie malajskie. Przyroda Malezji jest więc bujna, różnorodna, a przede wszystkim, niezwykle fascynująca.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.